Sposoby na wewnętrznego krytyka

Czy zauważasz u siebie nadmiar rozbieganych myśli? Czy jesteś dla siebie trochę zbyt surowy lub zbyt samokrytyczny? Wszyscy mamy dni, w których głosy w naszej głowie są trudne do pokonania, ale kiedy nauczymy się pracować z „wewnętrznym krytykiem”, możemy skierować naszą energię na kultywowanie stanu umysłu, który zamienia stres na odpoczynek, a negatywne myśli na miłość do siebie.

Kim jest wewnętrzny krytyk?

„Wewnętrzny krytyk” to termin często używany przez psychologów do identyfikowania negatywnych myśli, które możemy mieć na swój temat. Jeśli kiedykolwiek powiedziałeś sobie, że nie jesteś „wystarczająco dobry” lub czułeś się winny z powodu swojego rozmiaru, to jest to wewnętrzny krytyk. Jeśli ogólnie mówisz do siebie, używając zwrotów takich jak „jesteś głupi” lub „ona jest o wiele lepsza ode mnie”, prawdopodobnie pozwalasz swojemu wewnętrznemu krytykowi sterować swoim życiem. Ten głos w głowie jest czymś, z czym jogini mieli do czynienia od tysięcy lat. Wielu z nas od lat żyje życiem podyktowanym przypadkowymi i krytycznymi głosami w umyśle, czując wstyd i poczucie winy za to, kim jesteśmy lub odmawiając sobie stania się najlepszymi, jakimi moglibyśmy być.

Ten wewnętrzny krytyk jest często uważany za połączenie słów i zwrotów wielokrotnie powtarzanych nam jako dzieciom i noszonych z nami jako wzorce zachowań przez całe życie. Jeśli często mówiono ci, że nie jesteś wystarczająco mądry jako dziecko, prawdopodobnie te słowa wciąż odbijają się echem w twoim umyśle. Początkowo wewnętrzny krytyk pomagał nam przetrwać – dobre decyzje są równoznaczne z życiem, podczas gdy złe decyzje i mętne myślenie prowadzą do szybkiego upadku, ale teraz trzeba ściszyć głośność. Wewnętrzna krytyka jest czasami pomocna, gdy naprawdę potrzebujemy szybko się zmienić, ale przez większość czasu nadmierna samokrytyka sygnalizuje zagrożenie dla układu nerwowego, wprowadzając nas w tryb „walki, ucieczki i przerażenia”. Bycie nadmiernie samokrytycznym oznacza, że możemy czuć się zestresowani i przytłoczeni, z niewielką ilością miejsca na współczucie dla siebie, co z kolei prowadzi do większego szczęścia i spokoju oraz empatii dla innych.

Empatia, współczucie i wartości kulturowe

Empatia jest definiowana jako „zdolność do rozumienia i dzielenia się uczuciami drugiej osoby”, a empatia wobec innych jest czymś, co wskazuje na zdolność do zrozumienia i współczucia dla siebie. Czy empatia jest taka sama na całym świecie? Okazuje się, że tak nie jest… Na liście krajów najbardziej i najmniej współczujących sobie, Wielka Brytania jest jednym z najmniej. Czy jest to tradycyjne brytyjskie trzymanie fasonu za wszelką cenę, opór przed mówieniem otwarcie o zdrowiu psychicznym do niedawna, czy może pogoda, która sprawia, że ​​mniej rozumiemy innych, a tym samym mniej rozumiemy samych siebie? Nawet jeśli wielu z nas w Wielkiej Brytanii odziedziczyło samokrytyczny sposób myślenia, nigdy nie jest za późno na zmianę. Nie musimy kontynuować wzorców negatywnego gadania, narzuconego sobie stresu i hiperperfekcjonizmu, które wywołują reakcję na stres w ciele i umyśle. Jeśli chcemy czuć się szczęśliwsi, zdrowsi i bardziej zrównoważeni na stałe, praca z naszym wewnętrznym krytykiem, a nie przeciwko nim, jest drogą do zrobienia. Jak mówi autor Chatter: The Voice In Our Head, Why It Matters & How To Harness It Ethan Kross: „Nie chodzi o uciszenie wewnętrznego krytyka, ale o wyreżyserowanie go”.

Istnieją kluczowe praktyki, które mogą mieć duże znaczenie, jeśli chodzi o pracę z wewnętrznym krytykiem. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, jak zacząć już dziś!

Prowadź dziennik

Prowadzenie dziennika może być niesamowicie wnikliwym sposobem zrozumienia pracy umysłu. Istnieje wiele sposobów prowadzenia dziennika, czy to poprzez pracę z podpowiedziami, czy po prostu pisanie „strumienia świadomości”, gdzie wszelkie myśli, które wchodzą do umysłu, są nabazgrane na kartce. Dziennik to idealna opcja, gdy staramy się przezwyciężyć niszczący głos wewnętrznego krytyka. Osobiście przez długi czas opierałem się tej praktyce, ale przez ostatnie kilka lat stało się to podstawową częścią mojej praktyki samo opieki.

Wybierz mantrę

Słowo „mantra” luźno tłumaczy się jako „to, co kieruje umysłem”, od słów „manas” oznaczających „umysł” i „tra”, słowo źródłowe odnoszące się do podróżowania i kierunku. Słowa, których używamy, odciskają się głęboko w umyśle, więc jeśli zauważysz, że wewnętrzny krytyk wypowiada pewne zwroty, takie jak „nie jestem wystarczająco dobry”, wybierz mantrę „jestem wystarczająco dobry” lub „doceniam siebie”. Używanie mali (sznurka koralików) może pomóc praktyce stać się bardziej medytacyjną, a tym samym zagłębić się w podświadomość. Ręcznie robione male z naturalnych kamieni znajdziesz np. tutaj.

Naucz się odpoczywać

Słuchanie wewnętrznego krytyka kładzie duży nacisk na układ nerwowy i często to ten wewnętrzny krytyk popycha nas również poza nasze fizyczne i psychiczne granice. Aby pozytywnie ukierunkować swoją energię, zobowiąż się do większego odpoczynku i regeneracji, co da Twojemu systemowi nerwowemu tak bardzo potrzebną przerwę i zrestartuje umysł. Regenerująca praktyka skupiająca się na otwarciu serca może zdziałać cuda. Wybierz delikatne wygięcia do tyłu z podparciem dla wsparcia i savasana z poduszką na oczy, aby uzyskać głęboki odpoczynek.

Medytuj z “dobrocią”

Metta Bhavna to buddyjska medytacja „miłującej dobroci”, która pomaga pielęgnować współczucie dla innych i dla siebie. Praktyka polega na wysyłaniu myśli pełnych miłości i życzliwości do tych, których kochamy, do tych, dla których stanowimy wyzwanie, do tych, wobec których jesteśmy obojętni i wreszcie do samych siebie.

Utrzymuj uważność

Bądź świadomy tego, jak Twoje myśli kształtują Twoje życie. Czy zauważasz pewne sytuacje, które skłaniają wewnętrznego krytyka do wypowiedzenia się lub pewne wzorce gadania, w których nadal tkwisz? Kontynuując praktykę prowadzenia dziennika, medytacji, odpoczywania i powtarzania pomocnej mantry. Pamiętaj o tym, jak twoje myśli mogą zmieniać się przez resztę dnia i kieruj energię umysłu tam, gdzie chcesz.

Pamiętaj, nie chodzi o uciszenie wewnętrznego krytyka, ale o mądre kierowanie nim!

Przełożyła na PL: Kamila Witusińska-Lange – Dyrektorka kreatywna portalu magazyn.yoga.pl oraz yoga.pl (sklep). Joga, którą praktykuje od 3 lat jest dla niej jednocześnie ciągłym wyzwaniem oraz chwilami wytchnienia. Z zawodu, pasji i wykształcenia grafik komputerowy. Lubi marketing i social media. Kocha dobre książki, muzykę, jogę, treningi siłowe, zwierzęta, tatuaże i podróże (najchętniej obiera kierunek Japonii). Miłośniczka minimalistycznego życia w stylu lesswaste w zgodzie z naturą. Autorka bloga lunulalife.pl

Źródło: yogamatters.com